Als Rusland Bitcoin-adoptie uitnodigt, zal de wereldwijde wapenwedloop beginnen
Op 15 februari signaleerde het Russische ministerie van Economische Ontwikkeling een bullish ontwikkeling rond Bitcoin; lagere kosten voor bitcoin miners. Maar wat kunnen we hiervan maken?
Eerst het voor de hand liggende: ja, het is bullish. Het Russische ministerie overweegt naar verluidt "energietarieven" voor bitcoin (en andere cryptocurrency) miners, evenals het belasten van cryptocurrency-naar-roebel-conversies - zolang de genoemde faciliteiten in bepaalde regio's worden gebouwd (u wilt niet dat bitcoin-mijnwerkers zomaar overal, niet dat ze in ieder geval op deze manier werken).
Een van de rechtvaardigingen van het ministerie (zoals hier opgemerkt) is dat bitcoin-mining een grote toename van de energieopwekking stimuleert, terwijl de vraag door het netwerk snel kan worden aangepast. Dit betekent dat als de vraag naar energie snel zou verschuiven, bijvoorbeeld in het kielzog van onorthodoxe weersomstandigheden, het net de mogelijkheid heeft om mijnwerkers te beperken of uit te schakelen met de bedoeling om aan de energievraag te voldoen waar deze het meest relevant is.
Ten tweede legt dit druk op de westerse mogendheden. De VS, het Verenigd Koninkrijk en de Europese Unie zijn traag geweest met het nemen van concrete beslissingen over Bitcoin en het faciliteren van Bitcoin-mijnbouw. Wat op zijn minst niet verrassend is; niet alleen bedreigt de censuurweerstand en decentralisatie van Bitcoin de haalbaarheid van het SWIFT-systeem, maar ze maken ook de controle op kapitaalvlucht veel moeilijker af te dwingen.
Bovendien is er bezorgdheid over de aanhoudende inflatie, vooral omdat dit de prijs van energie kan beïnvloeden. Dit is een ander gebied waarin Rusland een cruciale rol kan spelen, aangezien het stimuleren van bitcoin-mijnwerkers om zaken binnen hun rechtsgebieden te brengen niet alleen economische stimulering zou bieden in de vorm van infrastructuurprojecten, maar ook de veerkracht van het netwerk zou versterken door een extra bron van inkomsten die vraagflexibel is.
Naarmate de kosten van aardgas stijgen, nemen de prikkels om in hernieuwbare energiebronnen te investeren af (grotendeels vanwege het risico van intermitterende productie). Het is om deze redenen dat Rusland onder druk zou worden gezet om de inflatie van de energiekosten in de toekomst te verminderen in de vorm van het opnemen van bitcoin-mijnbouwactiviteiten in energieprojecten.
Deze rechtvaardigingen suggereren dat Rusland geïnteresseerd is in het stimuleren van bitcoin-mining binnen zijn grenzen, naast de volgende punten:
De inflatie houdt de energiemarkten in haar greep. Wat begon als een overstap naar schonere energiebronnen, werd een enorme verplichting tijdens COVID-19-lockdowns. Wanneer economieën pauzeren, doet de vraag dat niet, inclusief de vraag naar energie.
Tangentieel is de wereld sinds 2005 de opwekking van kernenergie agressief aan het verminderen. Dit komt grotendeels omdat faciliteiten die deze energie kunnen opwekken, hun veilig-functionele leeftijd ver voorbij zijn. Helaas hadden ambtenaren geen slechter moment kunnen uitkiezen om deze krachtige en efficiënte vorm van energieopwekking stop te zetten. Nu is er een dramatisch verminderde veerkracht in het net, wat betekent dat de enige dingen die we nog hebben fossiele brandstoffen en zeer onbetrouwbare energiebronnen (ook wel "hernieuwbare energiebronnen" genoemd) zijn. Deze bronnen vereisen ook enorme hoeveelheden fossiele brandstoffen om niet alleen te produceren, maar om uit de aarde te halen.
Nu de energiemarkten inflatie ervaren, stijgen ook de kosten van goederen en diensten. Zoals eerder vermeld, hebben we energie nodig om energie op te wekken. Dit betekent dat de kosten van grondstofwinning, transport, raffinage, verpakking en opslag per relatie ook allemaal te maken zullen krijgen met kostenstijgingen (ongeacht wat de CPI zou kunnen zeggen).
Als goederen en diensten ten prooi vallen aan de grillen van inflatie, betekent dit ook dat voedsel wordt beïnvloed door inflatie. Zoals de energiecyclus dicteert, heeft het leven energie nodig om zich voort te planten. Dus, per relatie, landbouw en veeteelt vereisen ook aanzienlijke hoeveelheden energie om het voedsel te leveren waarop onze kinderen en onze gemeenschappen vertrouwen om gezond en sterk te worden. Deze energie komt in de vorm van zaad, voer, water, apparatuur, meststoffen, pesticiden en herbiciden, enzovoort.
Nu komen we weer terug bij de recente ontwikkelingen uit Rusland, en nu, China.
Op 2 februari kondigde Rusland een verbod aan op de export van ammoniumnitraat tot april met de bedoeling de binnenlandse landbouwinspanningen beter te kunnen ondersteunen. Het probleem? Rusland is de belangrijkste bron van ammoniumnitraat in de Verenigde Staten, een zeer belangrijk ingrediënt voor de productie van munitie, waardoor de recente ontwikkelingen en activiteiten aan de westelijke grens van Rusland nog meer gewicht krijgen. Verderop in de discussie over kunstmest was het Chinese verbod op de export van kunstmest afgelopen zomer.
De kruimels van dit Hans en Grietje-verhaal houden daar echter niet op. Met de bovengenoemde punten krijgen we voldoende ruimte om te zien hoe de inflatie ons allemaal aanzienlijk beïnvloedt, maar er is meer. Denk aan de activiteit van Rusland in Oekraïne en hoe het de vlammen en de angst voor oorlog aanwakkert. Een normale economie is sterk afhankelijk van energie, en oorlog vergroot de vraag naar energie met een orde van grootte (zo niet meer). Als Rusland oorlog wil voeren, zal de Europese Unie aanzienlijke hoeveelheden energie nodig hebben om het verzet te vergemakkelijken - in dit specifieke geval zou de energie komen in de vorm van olie en aardgas.
En wie is de grootste energiebron van de EU? Het is Rusland.
Tot overmaat van ramp is Duitsland de leider van de productie in de EU. En van welk land is Duitsland voor de handel sterk afhankelijk om de genoemde productie in stand te houden? Het is China.
Om de zaken nog ingewikkelder te maken, oefent China zijn eigen militaristische druk uit op Taiwan, een belangrijke speler in de wereldwijde chipproductieruimte - waar technologie in het algemeen zwaar op leunt.
Als oorlog dit deel van de wereld in zijn greep houdt, zou ik verdere prijsstijgingen over de hele linie verwachten, aangezien technologieën in prijs zouden stijgen als gevolg van een consistente/toenemende vraag en een beperkt aanbod, als de chipproductiesites offline zouden gaan.
Nu, voor een echt grote vraag, 'groot' in de zin van implicaties op historische, geopolitieke en zelfs individuele niveaus van 'groot'. Waar past Bitcoin in?
Door mijnbouwactiviteiten te stimuleren, signaleert Rusland toenemende steun en waardering voor de ontluikende activa en technologie-stack die de netwerkactiviteiten en prikkels van Bitcoin vergezellen. Bovendien, omdat Bitcoin buiten de grenzen van een land of groep opereert, is het risico op sancties vrijwel geëlimineerd als handel wordt gedaan via een neutraal activum zoals bitcoin.
Bovendien zou een natie die zo'n neutraal activum zou aannemen via handel (mogelijk zelfs prijsstelling van energie in bitcoin) zijn schatkist openstellen om met vrij letterlijk iedereen te handelen, wat een toestroom van vraag naar geleverde goederen en diensten uitnodigt.
De VS en hun bondgenoten worden nu effectief in een reeks hoeken gesteund. Kunnen de VS proberen Bitcoin en zijn transacties te verbieden? Het kan het proberen, maar het zal niet lukken. China heeft dit al meerdere keren geprobeerd, en hetzelfde geldt voor India. Om nog maar te zwijgen van het feit dat de VS nu een groot aantal politici heeft die pleiten voor de acceptatie van Bitcoin, zoals de Amerikaanse senator Cynthia Lummis en staatsgouverneurs die politieke steun tonen voor de activa en het netwerk.
Bovendien is er de enorme instroom van netwerkhash-snelheid die naar de Amerikaanse kusten kwam na het beruchte mijnverbod van China. En, nog verder gaand, is er de overweging dat de FDIC heeft gekeken naar het bieden van ondersteuning aan Amerikaanse banken om bitcoin op hun balans te houden.
Zoals het gezegde luidt: "Bitcoin is voor vrienden en vijanden."
Zijn Rusland en China hun agenda aan het pushen om niet alleen te krijgen wat ze willen, maar ook om de VS en andere westerse mogendheden in een inflatoire omgeving te dwingen om de hegemonie van de petrodollar (Amerikaanse dollar) te verzwakken? En zal bitcoin daarmee de wereld kunnen bewijzen dat het echt een aanwinst van de toekomst is, waar bondgenoten en vijanden gelijk handelen?
Kunnen we in deze omgeving dan ook zien dat beide partijen aandringen op de acceptatie en verspreiding van Bitcoin, aangezien beide partijen gelijke tred willen houden met hun rivaal(s)?
Dit is een gastpost van Mike Hobart. De geuite meningen zijn geheel van henzelf en komen niet noodzakelijk overeen met die van BTC Inc of Bitcoin Magazine.
Eerst het voor de hand liggende: ja, het is bullish. Het Russische ministerie overweegt naar verluidt "energietarieven" voor bitcoin (en andere cryptocurrency) miners, evenals het belasten van cryptocurrency-naar-roebel-conversies - zolang de genoemde faciliteiten in bepaalde regio's worden gebouwd (u wilt niet dat bitcoin-mijnwerkers zomaar overal, niet dat ze in ieder geval op deze manier werken).
Een van de rechtvaardigingen van het ministerie (zoals hier opgemerkt) is dat bitcoin-mining een grote toename van de energieopwekking stimuleert, terwijl de vraag door het netwerk snel kan worden aangepast. Dit betekent dat als de vraag naar energie snel zou verschuiven, bijvoorbeeld in het kielzog van onorthodoxe weersomstandigheden, het net de mogelijkheid heeft om mijnwerkers te beperken of uit te schakelen met de bedoeling om aan de energievraag te voldoen waar deze het meest relevant is.
Ten tweede legt dit druk op de westerse mogendheden. De VS, het Verenigd Koninkrijk en de Europese Unie zijn traag geweest met het nemen van concrete beslissingen over Bitcoin en het faciliteren van Bitcoin-mijnbouw. Wat op zijn minst niet verrassend is; niet alleen bedreigt de censuurweerstand en decentralisatie van Bitcoin de haalbaarheid van het SWIFT-systeem, maar ze maken ook de controle op kapitaalvlucht veel moeilijker af te dwingen.
Bovendien is er bezorgdheid over de aanhoudende inflatie, vooral omdat dit de prijs van energie kan beïnvloeden. Dit is een ander gebied waarin Rusland een cruciale rol kan spelen, aangezien het stimuleren van bitcoin-mijnwerkers om zaken binnen hun rechtsgebieden te brengen niet alleen economische stimulering zou bieden in de vorm van infrastructuurprojecten, maar ook de veerkracht van het netwerk zou versterken door een extra bron van inkomsten die vraagflexibel is.
Naarmate de kosten van aardgas stijgen, nemen de prikkels om in hernieuwbare energiebronnen te investeren af (grotendeels vanwege het risico van intermitterende productie). Het is om deze redenen dat Rusland onder druk zou worden gezet om de inflatie van de energiekosten in de toekomst te verminderen in de vorm van het opnemen van bitcoin-mijnbouwactiviteiten in energieprojecten.
Deze rechtvaardigingen suggereren dat Rusland geïnteresseerd is in het stimuleren van bitcoin-mining binnen zijn grenzen, naast de volgende punten:
De inflatie houdt de energiemarkten in haar greep. Wat begon als een overstap naar schonere energiebronnen, werd een enorme verplichting tijdens COVID-19-lockdowns. Wanneer economieën pauzeren, doet de vraag dat niet, inclusief de vraag naar energie.
Tangentieel is de wereld sinds 2005 de opwekking van kernenergie agressief aan het verminderen. Dit komt grotendeels omdat faciliteiten die deze energie kunnen opwekken, hun veilig-functionele leeftijd ver voorbij zijn. Helaas hadden ambtenaren geen slechter moment kunnen uitkiezen om deze krachtige en efficiënte vorm van energieopwekking stop te zetten. Nu is er een dramatisch verminderde veerkracht in het net, wat betekent dat de enige dingen die we nog hebben fossiele brandstoffen en zeer onbetrouwbare energiebronnen (ook wel "hernieuwbare energiebronnen" genoemd) zijn. Deze bronnen vereisen ook enorme hoeveelheden fossiele brandstoffen om niet alleen te produceren, maar om uit de aarde te halen.
Nu de energiemarkten inflatie ervaren, stijgen ook de kosten van goederen en diensten. Zoals eerder vermeld, hebben we energie nodig om energie op te wekken. Dit betekent dat de kosten van grondstofwinning, transport, raffinage, verpakking en opslag per relatie ook allemaal te maken zullen krijgen met kostenstijgingen (ongeacht wat de CPI zou kunnen zeggen).
Als goederen en diensten ten prooi vallen aan de grillen van inflatie, betekent dit ook dat voedsel wordt beïnvloed door inflatie. Zoals de energiecyclus dicteert, heeft het leven energie nodig om zich voort te planten. Dus, per relatie, landbouw en veeteelt vereisen ook aanzienlijke hoeveelheden energie om het voedsel te leveren waarop onze kinderen en onze gemeenschappen vertrouwen om gezond en sterk te worden. Deze energie komt in de vorm van zaad, voer, water, apparatuur, meststoffen, pesticiden en herbiciden, enzovoort.
Nu komen we weer terug bij de recente ontwikkelingen uit Rusland, en nu, China.
Op 2 februari kondigde Rusland een verbod aan op de export van ammoniumnitraat tot april met de bedoeling de binnenlandse landbouwinspanningen beter te kunnen ondersteunen. Het probleem? Rusland is de belangrijkste bron van ammoniumnitraat in de Verenigde Staten, een zeer belangrijk ingrediënt voor de productie van munitie, waardoor de recente ontwikkelingen en activiteiten aan de westelijke grens van Rusland nog meer gewicht krijgen. Verderop in de discussie over kunstmest was het Chinese verbod op de export van kunstmest afgelopen zomer.
De kruimels van dit Hans en Grietje-verhaal houden daar echter niet op. Met de bovengenoemde punten krijgen we voldoende ruimte om te zien hoe de inflatie ons allemaal aanzienlijk beïnvloedt, maar er is meer. Denk aan de activiteit van Rusland in Oekraïne en hoe het de vlammen en de angst voor oorlog aanwakkert. Een normale economie is sterk afhankelijk van energie, en oorlog vergroot de vraag naar energie met een orde van grootte (zo niet meer). Als Rusland oorlog wil voeren, zal de Europese Unie aanzienlijke hoeveelheden energie nodig hebben om het verzet te vergemakkelijken - in dit specifieke geval zou de energie komen in de vorm van olie en aardgas.
En wie is de grootste energiebron van de EU? Het is Rusland.
Tot overmaat van ramp is Duitsland de leider van de productie in de EU. En van welk land is Duitsland voor de handel sterk afhankelijk om de genoemde productie in stand te houden? Het is China.
Om de zaken nog ingewikkelder te maken, oefent China zijn eigen militaristische druk uit op Taiwan, een belangrijke speler in de wereldwijde chipproductieruimte - waar technologie in het algemeen zwaar op leunt.
Als oorlog dit deel van de wereld in zijn greep houdt, zou ik verdere prijsstijgingen over de hele linie verwachten, aangezien technologieën in prijs zouden stijgen als gevolg van een consistente/toenemende vraag en een beperkt aanbod, als de chipproductiesites offline zouden gaan.
Nu, voor een echt grote vraag, 'groot' in de zin van implicaties op historische, geopolitieke en zelfs individuele niveaus van 'groot'. Waar past Bitcoin in?
Door mijnbouwactiviteiten te stimuleren, signaleert Rusland toenemende steun en waardering voor de ontluikende activa en technologie-stack die de netwerkactiviteiten en prikkels van Bitcoin vergezellen. Bovendien, omdat Bitcoin buiten de grenzen van een land of groep opereert, is het risico op sancties vrijwel geëlimineerd als handel wordt gedaan via een neutraal activum zoals bitcoin.
Bovendien zou een natie die zo'n neutraal activum zou aannemen via handel (mogelijk zelfs prijsstelling van energie in bitcoin) zijn schatkist openstellen om met vrij letterlijk iedereen te handelen, wat een toestroom van vraag naar geleverde goederen en diensten uitnodigt.
De VS en hun bondgenoten worden nu effectief in een reeks hoeken gesteund. Kunnen de VS proberen Bitcoin en zijn transacties te verbieden? Het kan het proberen, maar het zal niet lukken. China heeft dit al meerdere keren geprobeerd, en hetzelfde geldt voor India. Om nog maar te zwijgen van het feit dat de VS nu een groot aantal politici heeft die pleiten voor de acceptatie van Bitcoin, zoals de Amerikaanse senator Cynthia Lummis en staatsgouverneurs die politieke steun tonen voor de activa en het netwerk.
Bovendien is er de enorme instroom van netwerkhash-snelheid die naar de Amerikaanse kusten kwam na het beruchte mijnverbod van China. En, nog verder gaand, is er de overweging dat de FDIC heeft gekeken naar het bieden van ondersteuning aan Amerikaanse banken om bitcoin op hun balans te houden.
Zoals het gezegde luidt: "Bitcoin is voor vrienden en vijanden."
Zijn Rusland en China hun agenda aan het pushen om niet alleen te krijgen wat ze willen, maar ook om de VS en andere westerse mogendheden in een inflatoire omgeving te dwingen om de hegemonie van de petrodollar (Amerikaanse dollar) te verzwakken? En zal bitcoin daarmee de wereld kunnen bewijzen dat het echt een aanwinst van de toekomst is, waar bondgenoten en vijanden gelijk handelen?
Kunnen we in deze omgeving dan ook zien dat beide partijen aandringen op de acceptatie en verspreiding van Bitcoin, aangezien beide partijen gelijke tred willen houden met hun rivaal(s)?
Dit is een gastpost van Mike Hobart. De geuite meningen zijn geheel van henzelf en komen niet noodzakelijk overeen met die van BTC Inc of Bitcoin Magazine.